Thursday, February 10

:: Sakit Hati ::

Hari ni macam biase bangun awal sebab bersihkan sangkar kucing.. sejak-sejak bela kucing baru ni, aku rajin bangun awal.. hehehe.. lepas daripada tu, memang confirmla kan tak le nak tido balik even kita mengantuk camne sekalipun.. Nak on lappy, button space and M tak berfunction.. Adoi,tension  aku.. Semua comment and message kawan-kawan kat facebook tak le nak reply.. So, sape-sape lepas ni kalau aku tak balas comment korang, faham-faham la ye.. Aku nak repair memang tak la kot.. Beli baru pun maybe tak :'( 
So, tak tau la nak buat macam mana.. Yang mak pulak, aku suruh tanya ayah password lappy yong, ayah tak bagi.. Alah, takut sangatla aku kacau file2 dia dalam tu.. Aku ni kalau  betul-betul jahat dah lama aku bagi lingkup lappy die tu.. Ni tak,aku beli antivirus Kaspersky lg.. Tapi dah tak jaga, memang lingkup la.. Lagi pun, benda bukan dia beli kan.. Haish, aku memang pantang gila dengan orang macam ni.. Tapi nak buat  macam mana.. Mak and ayah pun sokong die.. Siap gelak-gelak lagi depan ruang tamu tu.. Anak kesayangan diorang.. Biar la.. Sayang sampai bagi pijak kepala depa pun tak pe.. Haish, tahla..


Malam ni aku pergi beli USB keyboard dengan ayah.. Tu pun aku tak banyak cakap.. Malas..!! Haish, kenapa lah aku tak nak dapat kerja area2 KL ke.. sel ke.. aku dah bosan duduk penang bodo ni.. Penang bukan tempat aku ok.. Then, masa sekarang ni kalau aku dapat seribu ke or plus umah kat KL.. memamg aku blah dah duduk KL la..bye2 PENANG ni.. Mak ayah pun tak payah nak bising2 pasal aku.. Diorang dah ade yong pun boleh hidup jugak.. Aku ikut2 perangai macam yong tu kalau aku yang jadi mak memang aku tak maafkan dah.. Ni tak, sayang punya pasal kan.. Aku pun tak leh nak kata ape la... (: Hak masing-masing.. Tapi aku sedar la siapa diri aku ni di mata mereka.. Ikut-ikut sedih gile cerita aku ni.. Aku ni nak ape pun kene cari sendiri.. hidup berdikari.. Tapi kalau yong mintak ape semua dapat.. Tapi mungkin juga nasib die lebih untung daripada aku.. Even aku dua beradik pun, mak and ayah tak mampu nak bagi adil.. Aku sedih.. sedih yang teramat.. Kenapa mereka buataku macam ni? Buat aku cam tak de perasaan.. Hanya TUHAN je tau hati dan perasaan aku masa ni.. Duduk dengan diorang aku rasa siksa gila. Kasing sayang ni kalau dapat aku beli kat mana-mana kedai.. aku nak sangat beli banyak-banyak..

Cara terakhir yang aku dapat fikir, adalah aku nak kawin.. Tak kisah la dengan siapa pun.. Tua muda.. Janji die ikhlas jaga aku dengan baik.. Aku perlukan kehidupan baru yang lebih baik.. Aku nak jadi macam orang lain.. Niat di hati nak belajar balik pun tah ke mana.. Hilang semua semangat aku.. Yang aku ade kini adalah kawan-kawan yang betul2 faham isi hati aku ni.. Aku sebenarnya sekarang ni terlalu sunyi.. Perlukan teman untuk bergurau dan macam-macam lagi.. Tapi entahla.. Sama-sama la tengok macam mana kesudahannya cerita aku ni.. Semuanya aku akan tulis di blog ni.. Hanya kawan-kawan yang betul-betul faham aku je yang akan follow blog ni.. Yang lain tak di benarkan sama sekali...

No comments:

Post a Comment